بررسی عوامل موثر در پیاده سازی دورکاری در بخش خصوصی (مطالعه موردی: شرکت صنایع آذرآب)

در بررسی مشکلات زندگی در کلان شهرها اولین پارامتری که به ذهن خطور می کند ترافیک و مشکلات ناشی از آن همچون افزایش مصرف سوخت، آلودگی هوا و محیط زیست، اتلاف زمان، کاهش میزان بهره وری و افزایش فشار روانی بر مردم ، می باشد. از طرفی با توجه به روند جهانی گسترش استفاده از فناوریهای نوین و عدم نیاز به حضور کامل فیزیکی افراد جهت انجام مسئولیت های محوله، مسأله دورکاری به عنوان راه حلی برای موارد مذکور، از جایگاه ویژه ای برخوردار است.دورکاری یک چیدمان کاری است که بر اساس آن کارکنان خارج از اداره اغلب در منزل یا در محلی نزدیک منزل، کار می کنند. پیاده سازی دورکاری با هدف کاهش چشم گیر هزینه های مختلف زمانی و مالی و همچنین افزایش بهره وری و رضایت شغلی در سازمانها ، ضروری به نظر می رسد. ساختار سیستم اداری دولتی و خصوصی در کشور به دلیل تعداد زیاد کارمندان و گستره ی وسیع فعالیت ها در عرصه های مختلف به عنوان مجمو عه های مستعد تغییر در ساختار کاری و به عنوان بستر اجرای طرح دورکاری انتخاب شده است . هدف از ارائه این پژوهش بررسی عوامل اثر گذار درپیاده سازی طرح دورکاری درشرکت صنایع آذراب می باشد. این عوامل شامل (شاخص های انسانی ، مدیریتی ، سازمانی و فناوری اطلاعات و ارتباطات) می باشند.روش تحقیق مورد استفاده توصیفی-پیمایشی بوده است و نوع تحقیق کاربردی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه مدیران و کارکنان شرکت صنایع آذراب می باشد که با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه به دست آمده است.پس از تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده مشاهده شد که وضعیت شاخص انسانی و مدیریتی برای اجرای طرح دورکاری در شرکت صنایع آذراب مناسب است و این شرکت با اصلاح ساختار سازمانی و ارتقاء فناوری اطلاعات و ارتباطات خود می تواند زمینه مناسبی برای پیاده سازی دورکاری فراهم نماید.